فاجعه ی تکرار شدنی
استاد بنان یکبار دیگر مدفون شد
دهم اردیبهشت تولد هنرمند بزرگ موسیقی و آواز ایران، استاد غلامحسین بنان است اما اگر شما به کرج و امامزاده طاهر بروید دیگر اثری از آرامگاه بنان نیست نه تنها بنان بلکه امیرناصر افتتاح و چند تن از بزرگان موسیقی که در آن حوالی خاک بودند
هر سال یک روز از آبان ماه را به آنجا میروم، از صبح تا عصر و همیشه طی چند ساعتی که آنجا بودم بیش از ده یا بیست نفر برای دیدار آرامگاه بنان و یاد ایشان رجوع میکردند
امسال آرامگاه بنان با خاک یکسان و ناپدید شده و اگر پیگیری نشود بعید نیست که ساختمانی را که در حال احداثش هستند بنا کنند مدفون شدن دوباره ی استاد بنان در حالی است که آثار او در حال پخش در فروشگاههای موسیقی و حتی از صدا و سیما میباشد
خدا می داند که چه بهانه ای برای این کار دارند من چه دلخوشم که در سرزمینی که گور هنرمند و شاعر را میشکنند و با خاک یکسان میکنند انتظار این را میکشم که به اساتید کهنه ی آواز و موسیقی همچون گلپایگانی مجوز کنسرت دهند سالهاست که بارها و بارها برسر راه اساتیدی چون گلپا و شهناز و کسایی برای یک کنسرت آنهم به نفع بی بضاعتها و زلزله زده ها سنگ از غیب میاندازند
بگذریم بنان را که دوباره مدفون کردند نوبت به زنده ها هم خواهد رسید که میبینیم که اخبار فوت هنرمندان را در چند ثانیه خلاصه میکنند استاد بنان در قلبها زنده و جاویدان و یاد و صدای آسمانی اش جلای روح همه ی کسانی است که ارزش هنر و لطف نواهای مهربان را میدانند
