■ حاصل عمر گابریل گارسیا بخش عمومی

حاصل عمر گابریل گارسیا مارکز در 15 جمله ! ...

در 15 سالگی آموختم که مادران از همه بهتر می‌ دانند ، و گاهی اوقات پدران هم .

در 20 سالگی یاد گرفتم که کار خلاف فایده‌ ای ندارد ، حتی اگر با مهارت انجام شود .

در 25 سالگی دانستم که یک نوزاد ، مادر را از داشتن یک روز هشت ساعته و پدر را از داشتن یک شب هشت ساعته ، محروم می‌ کند .

در 30 سالگی پی بردم که قدرت ، جاذبه مرد است و جاذبه ، قدرت زن .

در 35 سالگی متوجه شدم که آینده چیزی نیست که
انسان به ارث ببرد ؛ بلکه چیزی است که خود می‌ سازد .

در 40 سالگی آموختم که رمز خوشبخت زیستن ، در آن نیست که کاری را که دوست داریم انجام دهیم ؛ بلکه در این است که کاری را که انجام می‌ دهیم ، دوست داشته باشیم .

در 45 سالگی یاد گرفتم که 10 درصد از زندگی ، چیزهایی است که برای انسان اتفاق می‌ افتد و 90 درصد آن است که چگونه نسبت به آن واکنش نشان می‌ دهند .

در 50 سالگی پی بردم که کتاب بهترین دوست انسان و پیروی کورکورانه بدترین دشمن وی است .

در 55
سالگی پی بردم که تصمیمات کوچک را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب .

در 60 سالگی متوجه شدم که بدون عشق می‌ توان ایثار کرد ، اما بدون ایثار هرگز نمی توان عشق ورزید .

در 65 سالگی آموختم که انسان برای لذت بردن از عمری دراز ، باید بعد از خوردن آنچه لازم است ، آنچه را نیز که میل دارد ، بخورد .

در 70 سالگی یاد گرفتم که زندگی مساله در اختیار داشتن کارت‌ های خوب نیست ؛ بلکه خوب بازی کردن با کارت‌ های بد است .

در 75 سالگی دانستم که انسان تا وقتی فکر می‌ کند نارس است ، به رشد وکمال خود
ادامه می‌ دهد و به محض آنکه گمان کرد رسیده شده است ، دچار آفت می‌ شود .

در 80 سالگی پی بردم که دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیا است .

در 85 سالگی دریافتم که همانا زندگی زیباست

اگر تمام تاریکی های دنیا جمع شوند تا نور شمعی را خاموش کنند

هرگز نمی توانند

یکشنبه 12 دی 1389 ساعت 08:17

آراء

مینا احمدیان ، محمد افقری ، شادین امانی ، فرهاد درویش ، علی صبوری ، جواد دلیری راد ، شکوه هوشمند ، سید ابراهیم موسوی نژاد ، امیر یاشار فیلا

نظرات

میثم امینی

09:20 دوشنبه 13 دی 1389

بسیار آموزنده بود. با تشکر

سپهر سخا

22:34 پنجشنبه 16 دی 1389

واقعاً جملات سنجیده ای بود.

امیر یاشار فیلا

04:23 شنبه 30 فروردین 1393

گابریل گارسیا مارکز ، آفریننده‌ی «صد سال تنهایی» درگذشت

روزنامه‌های مکزیکی گزارش دادند که «گابریل گارسیا مارکز»، نویسنده‌ی کلمبیایی و برنده‌ی نوبل ادبیات، روز پنج‌شنبه، ۲۸ فروردین 1393، در سن ۸۷سالگی در مکزیکوسیتی درگذشت.

«فرناندا فمیلیر»، سخن‌گوی خانواده‌ی مارکز، در توییتر خود این خبر را تأیید کرده است. «خوان مانوئل سانتوس»، رییس‌جمهوری کلمبیا نیز در توییتر نوشت: «صد سال تنهایی و غم و اندوه به خاطر مرگ این کلمبیایی بزرگِ همه‌ی دوران‌ها.»

گزارش‌ها حاکی‌ست که آقای مارکز در خانه‌ی خود و در حالی که همسر و دو پسرش در کنار او بودند، درگذشت.

علت مرگ این نویسنده اعلام نشده است، ولی وی اوایل این ماه به علت بیماری ذات‌الریه یک هفته را در بیمارستان سپری کرد. آقای مارکز سپس برای گذراندنِ دوران نقاهت، به خانه‌ی خود در مکزیکوسیتی بازگشت که از سه دهه‌ی پیش در آن ساکن بود.

گارسیا مارکز در بسیاری از کشورهای اسپانیایی‌زبان پس از «میگوئل سروانتس»، نویسنده‌ی قرن هفدهم، محبوب‌ترین نویسنده به شمار می‌رود. بسیاری از آثار وی با کارهای ادبی «مارک تواین» و «چارلز دیکنز» هم‌سنگ دانسته می‌شود.

مهم‌ترین کتاب وی با نام «صد سال تنهایی» در سال ۱۹۶۷ منتشر شد، که تا کنون بیش از ۵۰ میلیون نسخه از آن به فروش رفته و به ۲۵ زبان برگردانده شده است.

این رمان به مدت دو دهه در اوج ادبیات آمریکای لاتین بود. «صد سال تنهایی» را زنده‌یاد بهمن فرزانه به پارسی برگرداند؛ مترجمی که خودش بهمن‌ماه پارسال درگذشت.

از دیگر آثار مردی با ابروهای پرپشت و سبیل سفید که دوستانش او را «گابو» می‌خواندند، «عشق سال‌های وبا»، «پاییز پدرسالار»، «ژنرال در هزارتوی خود» و «گزارش یک مرگ» را می‌توان نام بُرد.

آقای مارکز در سال ۱۹۸۲ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات شد و آثار او در کشورهای اسپانیایی‌زبان پس از انجیل بیش‌ترین فروش را داشته است.